استحباب طریقیاستحباب طریقی استحباب یک شیء به خاطر رساندن مکلّف به مصلحت واقعی است. ۱ - تعریفاستحباب طریقی، استحبابی است که شارع آن را به خاطر رساندن مکلف به حکم واقعی جعل کرده و طریق به واقع قرار داده است؛ یعنی برای حفظ مصلحت واقع جعل شده است، مثل: استحباب احتیاط کردن، چون احتیاط، طریقی برای رسیدن به واقع و دوری از محرمات احتمالی است. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۵۲، برگرفته از مقاله «استحباب طریقی». |